走笔和张功父玉照堂十绝句 其五

走笔和张功父玉照堂十绝句 其五原文：

这首词可能作于词人任中书省堂吏，受韩侂胄重用以后。“寿楼”可能是其居所名。《寿楼春》乃梅溪自度曲。本来似乎是志得意满的心境，但车马轻裘，锦衣玉食，换不来佳人一盼，正是富贵景象，凄凉心境，两相对比，自然引发词人无限伤感。其艺术特点主要表现在韵律方面：其一，此词冲破了一句之中“一声不许四用”的戒律，词中常出现四平声句和五平声句。如“消磨疏狂”，“犹逢韦郎”均为四平声，而起句“裁春衫寻芳”则是一(...)
海东一片晕红霞，三岛齐开烂熳花。秀出紫芝延寿算，逍遥自在乐仙家。贫道乃东华上仙是也。自从无始以来，一心好道，修炼三田，种出黄芽至宝，七返九还，以成大罗神仙，掌判东华妙严之天。为因瑶池会上，金童玉女有思凡之心，罚往下方投胎脱化。金童者，在下方潮州张家，托生男子身，深通儒教，作一秀士。玉女于东海龙神处，生为女子。待他两个偿了宿债，贫道然后点化他，还归正道。金童玉女意投机，才子佳人世罕稀。直待相逢酬宿债，还归正道赴瑶池。释门大道要参修，开阐宗源老比丘。门外不知东海近，只言仙境本清幽。贫僧乃石佛寺法云长老是也。此寺古刹近于东海岸边，常有龙王水卒，不时来此游玩。行者，出门前觑看，若有客来时，报复我家知道。理会得。小生潮州人氏，姓张名羽，表字伯腾，父母蚤年亡化过了。自幼颇学诗书，争奈功名未遂。今日闲游海上，忽见一座古寺，门前立着个行者。兀那行者，此寺有名么？焉得无名？山无名，迷杀人；寺无名，俗杀人。此乃石佛寺也。你去报复长老，道有个闲游的秀才，特来相访。门外有一秀才，探望师父。道有请。敢问秀才何方人氏？小生潮州人氏，自幼父母双亡，功名未遂。偶然闲游海上，因见古刹清凉境界，望长老借一净室，与小生温习经史，不知长老意下如何？寺中房合尽有。行者，你收拾东南幽静之处，堪可与秀才观书也。小生无物相奉，有白银二两送长老，权为布施，望乞笑纳。既然秀才重意，老僧收了。行者，收拾房舍，安排斋食，请秀才稳便。老僧且回禅堂，作些功果去也。秀才，与你这一间幽静的房儿，随你自去打斛斗，学踢弄，舞地鬼，乔扮神，撒科打诨，乱作胡为，耍一会，笑一会，便是你那游玩快乐。我行者到禅堂服侍俺师父去也。行童终日打勤劳，扫地才完又要把水挑。就里贪顽只爱耍，寻个风流人共说风骚。僧家清雅，又无闲人聒噪，堪可攻书。天色晚了也，家童，将过那张琴来，抚一曲散心咱。点上灯，焚起香来者。流水高山调不徒，钟期一去赏音孤。今宵灯下弹三弄，可使游鱼出听无？妾身琼莲是也，乃东海龙神第三女。与梅香翠荷今晚闲游海上，去散心咱。姐姐，你看这大海澄澄，(...)
作者孟子，很可能是一位因遭受谗言获罪，受了宫刑，作了宦官，与西汉大史学家司马迁异代同悲的正直人士。东汉班固就曾在《司马迁传赞》里称惨遭宫刑的司马迁是“《小雅·巷伯》之伦”。他或许也感受过与司马迁同样的心情：“祸莫惨于欲利，悲莫痛于伤心，行莫丑于辱先，诟莫大于官刑。刑馀之人，无所比数，非一也，所从来远矣。”（《报任少卿书》）无怪乎他是如此痛心疾首，无怪乎诗中对诬陷者是如此切齿愤恨，也无怪乎此诗能引起世世代代蒙冤受屈者极为强烈的共鸣(...)
蹑履破苔痕，飞锡落云根。可知道昙花乱坠如琼粉，袈裟锡杖灿然新。清虚成法性，解脱出凡尘。是一个维那金种子，佛座下(...)
宋孟元老所著《东京梦华录》记曰：“京师立秋，男女皆剪楸叶戴之，卖者盈市。”立秋戴楸叶的习俗，自古有之，《后汉书》即有记载，流传至宋，将近千年。吃瓜，则沿袭至今，俗称咬秋。楸树，落叶乔木。单叶，对生，三角状卵形或卵状椭圆形，先端渐尖。总状花序呈伞房状，顶生，花冠唇形，白色，内有紫斑。蒴果细长，如豆荚状。楸与秋谐音，戴楸叶，乃入秋之意。《月令广义》载：“立秋日以赤小豆七粒或十四粒，服井华水面西吞下，一秋不犯痢疾。”井华，亦称井花，指清晨初汲的井水。饮井花，面西，都好理解，赤小豆为什么是七粒或十四粒呢？不知有何讲究。烦襟，即胸怀愁闷。洗濯烦襟，安排笑口，是说天气转凉 ，诗人以轻快的心情，迎来金秋。
“故人老大，好襟怀、消减全无。”则是词人怀着激愤和沉痛对南宋王朝不发不快的直接评论。南渡之初，朝野不乏恢复中原的壮志，“好襟怀”，当指此。但赵宋最高统治者，心怀鬼胎，苟且偷安，醉生梦死。诚如文及翁写的，“一勺西湖水，渡江来，百年歌舞，百年酣醉。”（《贺新郎·游西湖有感》）同时又压制、打击、排挤主战力量，使英雄塞路，报国无门，壮志消磨以尽，造成世风日颓，如江河日下，半壁山河，难以收拾的局面。这是多么令人扼腕的下场！大概这也就是词人不愿意重来京城、重游西湖的真正原因。至此，词人以“慢赢得，秋风两耳，冷泉亭下骑驴”这样深沉的感慨收束了全词。“两耳秋风”，即满耳的秋声。秋声者，世纪末的衰颓没落之音也。词人再描绘出一个鲜明的形象：一个着破荷衣的宗室子弟，骑着一头毛驴，踽踽独行在冷泉亭下。这等凄楚的情景，正是王室式微的绝好象征。但这沉痛的心意由“慢赢得”三字引出，沉痛之情偏以淡语、谐语、反语道之，更有一种悲从中来的异样的兴发感动力量。
这首词可能作于词人任中书省堂吏，受韩侂胄重用以后。“寿楼”可能是其居所名。《寿楼春》乃梅溪自度曲。本来似乎是志得意满的心境，但车马轻裘，锦衣玉食，换不来佳人一盼，正是富贵景象，凄凉心境，两相对比，自然引发词人无限伤感。其艺术特点主要表现在韵律方面：其一，此词冲破了一句之中“一声不许四用”的戒律，词中常出现四平声句和五平声句。如“消磨疏狂”，“犹逢韦郎”均为四平声，而起句“裁春衫寻芳”则是一(...)

走笔和张功父玉照堂十绝句 其五拼音解读：

zhè shǒu cí kě néng zuò yú cí rén rèn zhōng shū shěng táng lì ，shòu hán tuō zhòu zhòng yòng yǐ hòu 。“shòu lóu ”kě néng shì qí jū suǒ míng 。《shòu lóu chūn 》nǎi méi xī zì dù qǔ 。běn lái sì hū shì zhì dé yì mǎn de xīn jìng ，dàn chē mǎ qīng qiú ，jǐn yī yù shí ，huàn bú lái jiā rén yī pàn ，zhèng shì fù guì jǐng xiàng ，qī liáng xīn jìng ，liǎng xiàng duì bǐ ，zì rán yǐn fā cí rén wú xiàn shāng gǎn 。qí yì shù tè diǎn zhǔ yào biǎo xiàn zài yùn lǜ fāng miàn ：qí yī ，cǐ cí chōng pò le yī jù zhī zhōng “yī shēng bú xǔ sì yòng ”de jiè lǜ ，cí zhōng cháng chū xiàn sì píng shēng jù hé wǔ píng shēng jù 。rú “xiāo mó shū kuáng ”，“yóu féng wéi láng ”jun1 wéi sì píng shēng ，ér qǐ jù “cái chūn shān xún fāng ”zé shì yī (...)
hǎi dōng yī piàn yūn hóng xiá ，sān dǎo qí kāi làn màn huā 。xiù chū zǐ zhī yán shòu suàn ，xiāo yáo zì zài lè xiān jiā 。pín dào nǎi dōng huá shàng xiān shì yě 。zì cóng wú shǐ yǐ lái ，yī xīn hǎo dào ，xiū liàn sān tián ，zhǒng chū huáng yá zhì bǎo ，qī fǎn jiǔ hái ，yǐ chéng dà luó shén xiān ，zhǎng pàn dōng huá miào yán zhī tiān 。wéi yīn yáo chí huì shàng ，jīn tóng yù nǚ yǒu sī fán zhī xīn ，fá wǎng xià fāng tóu tāi tuō huà 。jīn tóng zhě ，zài xià fāng cháo zhōu zhāng jiā ，tuō shēng nán zǐ shēn ，shēn tōng rú jiāo ，zuò yī xiù shì 。yù nǚ yú dōng hǎi lóng shén chù ，shēng wéi nǚ zǐ 。dài tā liǎng gè cháng le xiǔ zhài ，pín dào rán hòu diǎn huà tā ，hái guī zhèng dào 。jīn tóng yù nǚ yì tóu jī ，cái zǐ jiā rén shì hǎn xī 。zhí dài xiàng féng chóu xiǔ zhài ，hái guī zhèng dào fù yáo chí 。shì mén dà dào yào cān xiū ，kāi chǎn zōng yuán lǎo bǐ qiū 。mén wài bú zhī dōng hǎi jìn ，zhī yán xiān jìng běn qīng yōu 。pín sēng nǎi shí fó sì fǎ yún zhǎng lǎo shì yě 。cǐ sì gǔ shā jìn yú dōng hǎi àn biān ，cháng yǒu lóng wáng shuǐ zú ，bú shí lái cǐ yóu wán 。háng zhě ，chū mén qián qù kàn ，ruò yǒu kè lái shí ，bào fù wǒ jiā zhī dào 。lǐ huì dé 。xiǎo shēng cháo zhōu rén shì ，xìng zhāng míng yǔ ，biǎo zì bó téng ，fù mǔ zǎo nián wáng huà guò le 。zì yòu pō xué shī shū ，zhēng nài gōng míng wèi suí 。jīn rì xián yóu hǎi shàng ，hū jiàn yī zuò gǔ sì ，mén qián lì zhe gè háng zhě 。wū nà háng zhě ，cǐ sì yǒu míng me ？yān dé wú míng ？shān wú míng ，mí shā rén ；sì wú míng ，sú shā rén 。cǐ nǎi shí fó sì yě 。nǐ qù bào fù zhǎng lǎo ，dào yǒu gè xián yóu de xiù cái ，tè lái xiàng fǎng 。mén wài yǒu yī xiù cái ，tàn wàng shī fù 。dào yǒu qǐng 。gǎn wèn xiù cái hé fāng rén shì ？xiǎo shēng cháo zhōu rén shì ，zì yòu fù mǔ shuāng wáng ，gōng míng wèi suí 。ǒu rán xián yóu hǎi shàng ，yīn jiàn gǔ shā qīng liáng jìng jiè ，wàng zhǎng lǎo jiè yī jìng shì ，yǔ xiǎo shēng wēn xí jīng shǐ ，bú zhī zhǎng lǎo yì xià rú hé ？sì zhōng fáng hé jìn yǒu 。háng zhě ，nǐ shōu shí dōng nán yōu jìng zhī chù ，kān kě yǔ xiù cái guān shū yě 。xiǎo shēng wú wù xiàng fèng ，yǒu bái yín èr liǎng sòng zhǎng lǎo ，quán wéi bù shī ，wàng qǐ xiào nà 。jì rán xiù cái zhòng yì ，lǎo sēng shōu le 。háng zhě ，shōu shí fáng shě ，ān pái zhāi shí ，qǐng xiù cái wěn biàn 。lǎo sēng qiě huí chán táng ，zuò xiē gōng guǒ qù yě 。xiù cái ，yǔ nǐ zhè yī jiān yōu jìng de fáng ér ，suí nǐ zì qù dǎ hú dòu ，xué tī nòng ，wǔ dì guǐ ，qiáo bàn shén ，sā kē dǎ hùn ，luàn zuò hú wéi ，shuǎ yī huì ，xiào yī huì ，biàn shì nǐ nà yóu wán kuài lè 。wǒ háng zhě dào chán táng fú shì ǎn shī fù qù yě 。háng tóng zhōng rì dǎ qín láo ，sǎo dì cái wán yòu yào bǎ shuǐ tiāo 。jiù lǐ tān wán zhī ài shuǎ ，xún gè fēng liú rén gòng shuō fēng sāo 。sēng jiā qīng yǎ ，yòu wú xián rén guō zào ，kān kě gōng shū 。tiān sè wǎn le yě ，jiā tóng ，jiāng guò nà zhāng qín lái ，fǔ yī qǔ sàn xīn zán 。diǎn shàng dēng ，fén qǐ xiāng lái zhě 。liú shuǐ gāo shān diào bú tú ，zhōng qī yī qù shǎng yīn gū 。jīn xiāo dēng xià dàn sān nòng ，kě shǐ yóu yú chū tīng wú ？qiè shēn qióng lián shì yě ，nǎi dōng hǎi lóng shén dì sān nǚ 。yǔ méi xiāng cuì hé jīn wǎn xián yóu hǎi shàng ，qù sàn xīn zán 。jiě jiě ，nǐ kàn zhè dà hǎi chéng chéng ，(...)
zuò zhě mèng zǐ ，hěn kě néng shì yī wèi yīn zāo shòu chán yán huò zuì ，shòu le gōng xíng ，zuò le huàn guān ，yǔ xī hàn dà shǐ xué jiā sī mǎ qiān yì dài tóng bēi de zhèng zhí rén shì 。dōng hàn bān gù jiù céng zài 《sī mǎ qiān chuán zàn 》lǐ chēng cǎn zāo gōng xíng de sī mǎ qiān shì “《xiǎo yǎ ·xiàng bó 》zhī lún ”。tā huò xǔ yě gǎn shòu guò yǔ sī mǎ qiān tóng yàng de xīn qíng ：“huò mò cǎn yú yù lì ，bēi mò tòng yú shāng xīn ，háng mò chǒu yú rǔ xiān ，gòu mò dà yú guān xíng 。xíng yú zhī rén ，wú suǒ bǐ shù ，fēi yī yě ，suǒ cóng lái yuǎn yǐ 。”（《bào rèn shǎo qīng shū 》）wú guài hū tā shì rú cǐ tòng xīn jí shǒu ，wú guài hū shī zhōng duì wū xiàn zhě shì rú cǐ qiē chǐ fèn hèn ，yě wú guài hū cǐ shī néng yǐn qǐ shì shì dài dài méng yuān shòu qū zhě jí wéi qiáng liè de gòng míng (...)
niè lǚ pò tái hén ，fēi xī luò yún gēn 。kě zhī dào tán huā luàn zhuì rú qióng fěn ，jiā shā xī zhàng càn rán xīn 。qīng xū chéng fǎ xìng ，jiě tuō chū fán chén 。shì yī gè wéi nà jīn zhǒng zǐ ，fó zuò xià (...)
sòng mèng yuán lǎo suǒ zhe 《dōng jīng mèng huá lù 》jì yuē ：“jīng shī lì qiū ，nán nǚ jiē jiǎn qiū yè dài zhī ，mài zhě yíng shì 。”lì qiū dài qiū yè de xí sú ，zì gǔ yǒu zhī ，《hòu hàn shū 》jí yǒu jì zǎi ，liú chuán zhì sòng ，jiāng jìn qiān nián 。chī guā ，zé yán xí zhì jīn ，sú chēng yǎo qiū 。qiū shù ，luò yè qiáo mù 。dān yè ，duì shēng ，sān jiǎo zhuàng luǎn xíng huò luǎn zhuàng tuǒ yuán xíng ，xiān duān jiàn jiān 。zǒng zhuàng huā xù chéng sǎn fáng zhuàng ，dǐng shēng ，huā guàn chún xíng ，bái sè ，nèi yǒu zǐ bān 。shuò guǒ xì zhǎng ，rú dòu jiá zhuàng 。qiū yǔ qiū xié yīn ，dài qiū yè ，nǎi rù qiū zhī yì 。《yuè lìng guǎng yì 》zǎi ：“lì qiū rì yǐ chì xiǎo dòu qī lì huò shí sì lì ，fú jǐng huá shuǐ miàn xī tūn xià ，yī qiū bú fàn lì jí 。”jǐng huá ，yì chēng jǐng huā ，zhǐ qīng chén chū jí de jǐng shuǐ 。yǐn jǐng huā ，miàn xī ，dōu hǎo lǐ jiě ，chì xiǎo dòu wéi shí me shì qī lì huò shí sì lì ne ？bú zhī yǒu hé jiǎng jiū 。fán jīn ，jí xiōng huái chóu mèn 。xǐ zhuó fán jīn ，ān pái xiào kǒu ，shì shuō tiān qì zhuǎn liáng  ，shī rén yǐ qīng kuài de xīn qíng ，yíng lái jīn qiū 。
“gù rén lǎo dà ，hǎo jīn huái 、xiāo jiǎn quán wú 。”zé shì cí rén huái zhe jī fèn hé chén tòng duì nán sòng wáng cháo bú fā bú kuài de zhí jiē píng lùn 。nán dù zhī chū ，cháo yě bú fá huī fù zhōng yuán de zhuàng zhì ，“hǎo jīn huái ”，dāng zhǐ cǐ 。dàn zhào sòng zuì gāo tǒng zhì zhě ，xīn huái guǐ tāi ，gǒu qiě tōu ān ，zuì shēng mèng sǐ 。chéng rú wén jí wēng xiě de ，“yī sháo xī hú shuǐ ，dù jiāng lái ，bǎi nián gē wǔ ，bǎi nián hān zuì 。”（《hè xīn láng ·yóu xī hú yǒu gǎn 》）tóng shí yòu yā zhì 、dǎ jī 、pái jǐ zhǔ zhàn lì liàng ，shǐ yīng xióng sāi lù ，bào guó wú mén ，zhuàng zhì xiāo mó yǐ jìn ，zào chéng shì fēng rì tuí ，rú jiāng hé rì xià ，bàn bì shān hé ，nán yǐ shōu shí de jú miàn 。zhè shì duō me lìng rén è wàn de xià chǎng ！dà gài zhè yě jiù shì cí rén bú yuàn yì zhòng lái jīng chéng 、zhòng yóu xī hú de zhēn zhèng yuán yīn 。zhì cǐ ，cí rén yǐ “màn yíng dé ，qiū fēng liǎng ěr ，lěng quán tíng xià qí lǘ ”zhè yàng shēn chén de gǎn kǎi shōu shù le quán cí 。“liǎng ěr qiū fēng ”，jí mǎn ěr de qiū shēng 。qiū shēng zhě ，shì jì mò de shuāi tuí méi luò zhī yīn yě 。cí rén zài miáo huì chū yī gè xiān míng de xíng xiàng ：yī gè zhe pò hé yī de zōng shì zǐ dì ，qí zhe yī tóu máo lǘ ，jǔ jǔ dú háng zài lěng quán tíng xià 。zhè děng qī chǔ de qíng jǐng ，zhèng shì wáng shì shì wēi de jué hǎo xiàng zhēng 。dàn zhè chén tòng de xīn yì yóu “màn yíng dé ”sān zì yǐn chū ，chén tòng zhī qíng piān yǐ dàn yǔ 、xié yǔ 、fǎn yǔ dào zhī ，gèng yǒu yī zhǒng bēi cóng zhōng lái de yì yàng de xìng fā gǎn dòng lì liàng 。
zhè shǒu cí kě néng zuò yú cí rén rèn zhōng shū shěng táng lì ，shòu hán tuō zhòu zhòng yòng yǐ hòu 。“shòu lóu ”kě néng shì qí jū suǒ míng 。《shòu lóu chūn 》nǎi méi xī zì dù qǔ 。běn lái sì hū shì zhì dé yì mǎn de xīn jìng ，dàn chē mǎ qīng qiú ，jǐn yī yù shí ，huàn bú lái jiā rén yī pàn ，zhèng shì fù guì jǐng xiàng ，qī liáng xīn jìng ，liǎng xiàng duì bǐ ，zì rán yǐn fā cí rén wú xiàn shāng gǎn 。qí yì shù tè diǎn zhǔ yào biǎo xiàn zài yùn lǜ fāng miàn ：qí yī ，cǐ cí chōng pò le yī jù zhī zhōng “yī shēng bú xǔ sì yòng ”de jiè lǜ ，cí zhōng cháng chū xiàn sì píng shēng jù hé wǔ píng shēng jù 。rú “xiāo mó shū kuáng ”，“yóu féng wéi láng ”jun1 wéi sì píng shēng ，ér qǐ jù “cái chūn shān xún fāng ”zé shì yī (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

这首词可能作于词人任中书省堂吏，受韩侂胄重用以后。“寿楼”可能是其居所名。《寿楼春》乃梅溪自度曲。本来似乎是志得意满的心境，但车马轻裘，锦衣玉食，换不来佳人一盼，正是富贵景象，凄凉心境，两相对比，自然引发词人无限伤感。其艺术特点主要表现在韵律方面：其一，此词冲破了一句之中“一声不许四用”的戒律，词中常出现四平声句和五平声句。如“消磨疏狂”，“犹逢韦郎”均为四平声，而起句“裁春衫寻芳”则是一(...)
英雄汉，早将毒手劈神獒。这只恶犬，唤做神獒；打死这恶犬的，是提弥明。是。那老宰辅出的殿门，正待上车，岂知被那穿红的把他那驷马车四马摘了二马，双轮摘了一轮，不能前去。傍边转过壮士，一臂扶轮，一手策马；磨衣见皮，磨皮见肉，磨肉见筋，磨筋见骨，磨骨见髓。捧毂推轮，逃往野外。你道这个是何人？可就是桑间饿夫灵辄者是也。紫衣逃难出宫门，驷马双轮摘一轮；却是灵辄强扶归野外，报取桑间一饭恩。您孩儿记的，元来就是仰卧于桑树下的那个灵辄。是。这壁厢爹爹，这个穿红的那厮好狠也！他叫甚么名氏？程勃，我忘了他姓名也。这个穿紫的，可是姓甚么？这个穿紫的，姓赵，是赵盾丞相。他和你也关亲哩。您孩儿听的说有个赵盾丞相，倒也不曾挂意。程勃，我今番说与你可，你则紧紧记者。那手卷上还有哩，你可再说与您孩儿听咱。那个穿红的，把这赵盾家三百口满门良贱诛尽杀绝了。只有一子赵朔，是个驸马。那穿红的诈传灵公的命，将三(...)

相关赏析

蹑履破苔痕，飞锡落云根。可知道昙花乱坠如琼粉，袈裟锡杖灿然新。清虚成法性，解脱出凡尘。是一个维那金种子，佛座下(...)
三过平山堂下，
爱日轻明新雪后。柳眼星星，渐欲穿窗牖。不待长亭倾别酒。一枝已入骚人手。
（1）都邑：指东汉京都洛阳。永：长。久：滞。言久滞留于京都。（2）明略：明智的谋略。这句意思说自己无明略以匡佐君主。（3）徒临川以羡鱼：《淮南子·说林训》曰：“临川流而羡鱼，不如归家织网。”用词典表明自己空有佐时的愿望。徒：空，徒然。羡：愿。（4）俟：等待。河清：黄河水清，古人认为这是政治清明的标志。此句意思为等待政治清明未可预期。（5）蔡子：指战国时燕人蔡泽。《史记》卷七九有传。慷慨：壮士不得志于心。（6）唐生：即唐举，战国时梁人。决疑：请人看相以绝对前途命运的疑惑。蔡泽游学诸侯，未发迹时，曾请唐举看相，后入秦，代范睢为秦相。（7）谅：确实。微昧：幽隐。（8）渔父：宋洪兴祖《楚辞补注》引王逸《渔父章句序》：“渔父避世隐身，钓鱼江滨，欣然而乐。”嬉：乐。此句表明自己将于渔父通于川泽。（9）超尘埃：即游于尘埃之外。尘埃，比喻纷浊的事务。遐逝：远去。（10）长辞：永别。由于政治昏乱，世路艰难，自己与时代不合，产生了归田隐居的念头。（11）仲春令月：春季的第二个月，即农历二月。令月：美好的月份。（12）原：宽阔平坦之地。隰（xí）：低湿之地。郁茂：草木繁盛。（13）王雎：鸟名。即雎鸠。（14）鸧鹒（cānggēng）：鸟名。即黄鹂。（(...)

作者介绍

闵叙 字鹤臞，江南江都人。顺治乙未进士，官广西提学。